دورۀ حافظ خوانی بزرگسالان شرح غزل 20: روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست/ مِی ز خُمخانه به جوش آمد و می‌باید خواست
برای ثبت نام در دورۀ حافظ خوانی بزرگسال با این شماره در تماس باشید:
09398067060
آموزشگاه ادبیات و فن بیان سخن تازه
روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست
مِی ز خُمخانه به جوش آمد و می‌باید خواست
نوبهٔ زهدفروشانِ گران‌جان بگذشت
وقتِ رندی و طرب کردنِ رنِدان پیداست
چه ملامت بُوَد آن را که چُنین باده خورَد؟
این چه عیب است بدین بی‌خِرَدی، وین چه خطاست؟
باده‌نوشی که در او روی و ریایی نَبُوَد
بهتر از زهدفروشی، که در او روی و ریاست
ما نه رندانِ ریاییم و حریفانِ نِفاق
آن که او عالِمِ سِرّ است، بدین حال گواست
فرضِ ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم
وان‌چه گویند روا نیست، نگوییم رواست
چه شود گر من و تو چند قَدَح باده خوریم؟
باده از خونِ رَزان است، نه از خونِ شماست
این چه عیب است کز آن عیب خَلَل خواهد بود؟
ور بُوَد نیز چه شد؟ مردمِ بی‌عیب کجاست؟
دیدگاهتان را بنویسید